از حیوانات چه استفاده هایی می شود. | 23 ص - تحقیق کن | تحقیق و مقاله های دانش آموزی و دانشجویی

تاریخچه استفاده از حیوانات آزمایشگاهی

ستفاده از حیوانات آزمایشگاهی در فعالیت ها و پژوهش های علوم زیستی دارای جایگاه ویژه ای می باشد. برای رسیدن به خواسته های علمی و اهداف تحقیقاتی ، در نخستین گام ، آشنایی با حیوانات آزمایشگاهی،روش های نگهداری،آناتومی،بیماری ها،ویژگی و…از اهمیت بالایی برخوردار است.

موش کوچک آزمایشگاهی

کاربرد موش های کوچک آزمایشگاهی در پژوهش های زیستی از سده ۱۹ به بعد به تدریج پیشرفت نمود. در ابتدا موش را به صورت تفننی پرورش می دادند.سپس این کار به کاوش در ویژگی های نژادی از قبیل گونه ها و زیرگونه ها و بررسی توارث در موش منجر شد.

در سال ۱۹۰۷ کلارنس کوک لیتل کندوکاو در زمینه ی وراثت از نظر رنگ موها و پوست در موش را آغاز کرد.پس از گذشت دو سال این شخص اقدام به تکثیر موش کرد و از آن جا که تا اندازه ای هم به کنکاش در زمینه ی بیماری های نئوپلاستیک مشتاق بود به زودی متوجه شد که در موش های تکثیر شده ویژگی وراثتی بزرگی ناپدید شده است و این رخداد تا اندازه ای پژوهش بر روی پاره ای از نئوپلاسم های بدخیم و خوش خیم را برای او آسان کرد.

در ظرف مدت زمان ۱۵ سال ، در طول کار ، پژوهشگران گوناگونی نژادهای بسیار زیادی از موش ها را در روند پژوهشی خودشان به کار برده اند که هنوز هم این نژادها مورد تایید می باشند. در سال ۱۹۲۶ کاوشکری به به نام لینچ ، دو قطعه موش نر و هفت قطعه موش ماده ی سفید را از پژوهشکده ای واقع در کشور سوئیس تهیه نمود که این موش ها همان نیاکان موش های سوئیسی امروزی هستند که به طور گسترده ای در کشورهای مختلف جهان جهت انجام آزمایش ها و پژوهش ها استفاده می شوند.

ممکن است با گذشت زمان موش های سوئیسی تهیه شده از منابع مختلف از نظر وراثتی تفاوت چشمگیری را با یکدیگر داشته باشند و از آن جا که موش های نخستین همخون یکدیگر نبوده اند ، بنابراین از نظر وراثتی این موش ها ناهمگون بوده اند. باید توجه داشت که هر موش سفیدی ممکن است به اشتباه به نژاد سوئیسی نسبت داده شود حتی اگر اصل و ریشه ی آن از کشور سوئیس نباشد.

موش بزرگ آزمایشگاهی

از این حیوانات موش صحرایی نروژی متداول ترین گونه ای است که در پژوهش ها مورد استفاده قرار می گیرد. در مورد شیوه ی نامگذاری آن بر این باورند که در نیمه ی نخست سده ی ۱۸ میلادی این موش از شبه جزیره ی نروژ به وسیله ی جهانگردان اروپایی به اروپای غربی منتقل شده است.

رویدادهایی که برای اهلی کردن این موش اتفاق افتاده است شاید نتیجه ی نمایش ورزشی معروفی است که در اوایل سده ی ۱۹ میلادی مرسوم بوده است و آن را شکار موش صحرایی نامیده اند.

اجزای اصلی این نمایش را یک گودال بزرگ ، تعداد دو یا بیشتر سگ شکاری تربیت شده و یک دسته موش صحرایی وحشی تشکیل می دادند. تماشاچیان برای زمان لازم جهت از میان بردن تعداد معینی از موش های صحرایی به وسیله ی سگ شرط بندی می کرده اند.

علاوه بر سرگرم کردن کشاورزان و کاهش رشد موش های صحرایی ، فرصت مناسبی برای افراد کنجکاو به منظور اهلی کردن انواع ویژه ای از موش های صحرایی به دام افتاده از جمله موتانت سفید ، سیاه و ابلق فراهم می کرد.

از تجارب اولیه پرورش این حیوانات ، از قبیل آن چه که به وسیله ی گرامپ در سال ۱۸۸۰ گزارش شده است ، برای فراهم کردن استوک های هموزیگوت موش صحرایی وحشی به کار رفته است. با استفاده از این تجربه ها ۳ استوک هموزیگوت موش صحرایی با پوشش هایی به رنگ سیاه ، ابلق و آلبینو به دست آمده است.

از سال ۱۹۳۰ میلادی موش صحرایی نروژی به عنوان یک حیوان آزمایشگاهی در بسیاری از پروژه ها مورد استفاده قرار گرفت. در این دوره تسهیلات لازم جهت پرورش این حیوان در پژوهشکده ی ویستار فراهم شد. سنجش افزایش تدریجی موارد استفاده موش بزرگ به عنوان یک حیوان آزمایشگاهی با موش سوری جالب می باشد.

از نظر تعداد حیوانات مورد استفاده در پژوهش های بیومدیکال موش صحرایی به عنوان دومین حیوان آزمایشگاهی شمرده می شود.برآوردها نشان می دهد که موش کوچک و موش بزرگ ۱۴ برابر بیش از مجموع حیوانات دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در پژوهش های مربوط به فیزیولوژی ، سگ حیوان انتخابی است و موش صحرایی از این نظر مقام دوم را داراست.

خرگوش

آغاز اهلی کردن خرگوش در یک سده پیش از میلاد مسیح صورت گرفت. در آن زمان خرگوش های وحشی را در مکان های ویژه ای که لپوراریا نامیده می شد ، نگهداری می کردند. در چنین شرایطی زاد و ولد خرگوش یه طور دلخواه انجام می گرفته و آن ها را شکار نموده و از گوشت آن ها استفاده می کردند. اهلی کردن واقعی خرگوش احتمالا در سده ی شانزدهم انجام گرفته و تا سال ۱۷۰۰ از نظر رنگ پوشش و مو ، هفت نوع موتان از خرگوش شناسایی گردید.

خوکچه ی هندی

به طور کلی چند نژاد هم خون وجود دارند که بیشتر آن ها در کارهای پژوهشی مورد استفاده قرار می گیرند که نژاد ۲ و ۱۳ بیشتر از دیگران مورد کاربرد دارند.

شروع کارهای پژوهشی بر روی این دو نژاد به سال ۱۹۱۵ میلادی بر می گردد و به شخصی به نام رایت نسبت داده می شود. بر خلاف حیوانات آزمایشگاهی دیگر خوکچه کاربرد کمتری دارند و در میان حیوانات آزمایشگاهی مقام ۴ را از آن خود کرده اند. توسط یک بررسی که در سال ۱۹۷۱ انجام شد شمار خوکچه های مورد استفاده را بیش از ۶۵۰۰۰۰ در سال گزارش کردند.

اساس وجودی خوکچه ی هندی دقیقا مشخص نیست. اما گونه های وحشی این حیوان که اهلی شده بودند در منازل بومی های مهاجری که از اسپانیا به پرو می رفتند ، دیده شده است. پس از مدتی این حیوان به اروپا برده شد. در اروپا از خوکچه هندی به عنوان سرگرمی و اجرای نمایش استفاده می شد. تاریخ وارد نمودن خوکچه ی هندی به آمریکای شمالی مشخص نمی باشد.

حیوانات در حوزه پزشکی

حیوانات برای ما انسان‌ها در زمینه پزشکی همیشه سودمند بودند، به طوری که بخش عمده‌ای از تحقیقات میکروب‌شناسی، ژنتیکی، واکسن‌سازی و سم‌شناسی با کمک حیوانات انجام می‌شود.

موش آزمایشگاهی‌شدن ضرب‌المثلی است که بعضی بیماران هنگامی که به روش درمانی بی‌اعتماد هستند از آن استفاده می‌کنند، این مسئله به استفاده‌ی تحقیقاتی از موش برای درمان بیماری‌ها برمی‌گردد اما با پیشرفت علم ثابت شده حیوانات دیگری هم برای شناخته‌شدن علت بیماری‌ها در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شوند.

حیوانات در حوزه پزشکی چه کمکی می‌کنند؟

بدون شک افزایش سطح بهداشت عمومی جوامع انسانی کنونی و موفقیت در کنترل یا ریشه‌کنی بسیاری از بیماری‌های مهلک واگیر نظیر فلج اطفال و آبله و همچنین پیشرفت سریع در شاخه‌های مختلف علوم پزشکی و زیست‌شناسی مدیون نقش کلیدی و مهم استفاده از جانداران مختلف به ویژه مهره‌داران و خصوصا جوندگان در تحقیقات بوده است.

در بین حیوانات، موش کوچک آزمایشگاهی و موش بزرگ آزمایشگاهی بیشترین کاربرد را دارند. سایر حیواناتی که در تحقیق یا آموزش استفاده می‌شوند شامل: همستر، خوکچه هندی، سگ، گربه، خرگوش و موش صحرایی است.

نقش ساختار زیستی مورد تحقیق بین حیوانات و انسان

میزان شباهت ساختار زیستی مورد تحقیق بین حیوانات و انسان تشابه نام دارد بطور مثال زمانی که مدلی برای ارزیابی سرطان‌زایی ماده‌ای انتخاب می‌شود، باید حداقل مشابه با بدن انسان پاسخ دهد بنابراین، مطابقت سازوکار زیستی مورد تحقیق بین انسان و مدل از شباهت آم مدل نیز مهمتر است.

اغلب با در نظر گرفتن این دو معیار می‌توان بهترین مدل را برای مطالعه‌ی عملکرد زیستی خاص انتخاب کرد اگر علائم بیماری بین مدل حیوانی و انسان یکسان باشد آن حیوان به عنوان همسان در نظر گرفته می‌شود که چنین مدل‌هایی تقریبا کم هستند بطور مثال سکته‌ی قلبی در میمون مدل مناسبی برای مطالعات انسانی است.

کدام بیماری؟ کدام حیوان؟

دکتر محمد‌حسن اصغری مسئول گروه علوم حیوانات آزمایشگاهی پژوهشگران رویان :

مبحثی در بحث تحقیقات داریم به نام مدل حیوانی که منجر به روشهای درمانی برای انسان می‌شود. این مدل حیوانی به این معنی است که بیماری‌هایی که در انسان وجود دارد را در حیوانات پیاده کنیم.

وی افزود: هر حیوانی مناسب برای یک نوع بیماری شبیه به انسان است به عنوان مثال مدل ضایعات مفصلی در انسان را در گوسفند پیدا می‌کنند، یعنی این بیماری را در گوسفند ایجاد می‌کنند که مانند انسان است، نارسایی‌های کبدی که در میمون وجود دارد شباهت زیادی به انسان دارد یا مشکلات عصبی در سگ یا گربه خیلی به انسان شبیه است و همچنین اسب مدل مناسبی برای بیماری‌های اندام‌های حرکتی است.

اصغری خاطرنشان کرد: اما اینکه از موش در آزمایشات بیشتر استفاده می‌شود این است که موش از نظر ژنومی یا ساختار ژنتیکی ۹۹ درصد شبیه انسان است و همچنین کار بر روی موش در مرحله‌ی اول تحقیقات راحت‌تر است از نظر نحوه‌ی نگهداری و تکثیر آن و بعد از موش شبیه‌ترین حیوان به انسان میمون است.

چرم طبیعی از پوست چه حیواناتی درست می‌شود؟

چرم تهیه شده از پوست گاوها و گوساله‌ها متداول‌ترین چرم در دنیاست ولی پوست خیلی از حیوانات اهلی دیگر مانند بز، گوسفند، خوک، اسب و همچنین، پوست حیوانات وحشی مانند گوزن، الیگاتور، کانگورو، مار، گاومیش، شترمرغ و حتی انواع ماهی‌ها هم برای تولید چرم به کار می‌رود مثلاً پوست کانگورو در تولید کیسه بوکس، کفش‌های فوتبال و لباس‌های موتورسواری کاربرد دارد یا از پوست خوک‌ها در تهیۀ لباس و همچنین، پوشش زین یا از پوست گوزن برای تولید دستکش و کفش منزل استفاده می‌شود

. در کشورهایی مانند چین، حتی استفاده از پوست سگ و گربه برای تهیۀ چرم هم رواج دارد.

استفاده از پوست‌هایی مثل پوست تمساح، مار و ماهی در تهیۀ کیف و کفش برای بازار مد رایج است. از پوست شترمرغ در تولید روکش داخل ماشین‌ها، لباس، وسایل زینتی و غیره استفاده می‌شود.

همچنین، مارکهایی مثل Gucci، Hermès ، Louis و Prada از چرم بوقلمون در لباس‌های مد خود استفاده می‌کنند. در تایلند از پوست سفره ماهی برای تولید کیف پول و کمربند استفاده می‌شود… و این داستان ادامه دارد…

چرم، یک محصول جانبی گوشت؟

شاید بیشتر ما فکر کنیم که چرم همیشه یک محصول جانبی صنعت گوشت و لبنیات است. این مسئله چندان صادق نیست چون گاهی هم چرم، هدف اصلی پرورش حیوانات است مثلاً ۸۰ درصد سود صنعت پررونق پرورش شترمرغ درآفریقای جنوبی از فروش چرم شترمرغ به دست می‌آید و گوشت، محصول ثانویه است یا در کشور هند، سود فروش چرم بیشتر از سود فروش گوشت گاوهاست. حتی فروش چرم حیواناتی که در وهلۀ اول برای گوشتشان کشته می‌شوند، آنقدر پردرآمد است که به سختی می‌توان از چرم به عنوان یک محصول مازاد یا جانبی نام برد مثلاً گاودارانی که حیوانات را مخصوص گوشت پرورش می‌دهند، ۲۰ درصد سود خود را مدیون فروش چرم هستند.

1796284 - از حیوانات چه استفاده هایی می شود. | 23 ص

اثرات منفی تولید چرم بر محیط زیست

۱- زباله های سمّی صنعت چرم

تبدیل پوست حیوانات به چرم مراحلی دارد: موها باید از بین بروند، چربی پوست گرفته شود، پوست دباغی شود (مرحله‌ای که پوست را به کالایی فسادناپذیر تبدیل می‌کند)، خشک شود، نرم شود،

رنگ‌آمیزی و تثبیت شود. یافته‌های باستانشناسی نشان می‌دهند که بشر حداقل از دوازده هزار سال پیش از چرم استفاده می‌کرده است ولی تا سالهای ۱۸۰۰، پوست حیوانات در مجاورت هوا یا به کمک نمک خشک می‌شد و با استفاده از مواد گیاهی یا روغن دباغی می‌شد.

امروزه برای دباغی و تبدیل پوست به چرم نهایی از مواد بسیار خطرناک‌تری مانند فرمالدهید، مشتقات قطران زغال سنگ و همچنین، نمک‌های معدنی و روغن‌ها، رنگ‌ها و مواد ثابت کننده که برخی شامل ترکیبات سیانید هستند استفاده می‌شود.

متداول‌ترین مادۀ مورد استفاده برای دباغی، ترکیبات کروم هستند که سمّی میباشند و با راه یافتن به آب‌های سطحی باعث نابودی محیط زیست می‌شوند. محققان بر این باور هستند که ارتباط مستقیمی بین کروم و سرطان‌های ریه و سینوس وجود دارد.

تحقیقات بر روی کارگران دباغی‌ها در سوئد و ایتالیا نشان دادند که میزان ابتلا به سرطان در این افراد بین ۲۰ تا ۵۰ درصد بالاتر از سایر افراد است. با اینکه می‌توان از ترکیبات گیاهی هم برای دباغی چرم استفاده کرد ولی چرم دباغی شده با کروم، نرم‌تر و انعطاف‌پذیرتر از چرم دباغی شده با مواد طبیعی است و درست کردن کیف و کفش و کالاهای دیگر با آن آسان‌تر است.

به همین دلیل، کارخانه‌جات تولید کنندۀ کالاهای چرمی، چشم خود را بر روی این واقعیت که ترکیبات کروم برای محیط زیست، کارگران دباغی‌ها و مصرف کنندگان نهایی خطرناک هستند می‌بندند.

زبالۀ دباغی‌ها همچنین، شامل آلوده کننده‌های دیگر مانند پروتئین، مو، نمک، آهک، سولفیدها و اسیدهاست. برای دباغی یک تن پوست، تقریباً ۵۷۰۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود و بیش از ۱۱۰۰ کیلوگرم زبالۀ جامد (شامل مو، گوشت، و قسمتهای بریده شده) تولید می‌شود.

یکی از تاثیرات منفی دیگر دباغی‌ها نفوذ سرب، سیانید و فرمالدهید به آبهای زیرزمینی است که سلامتی ساکنان منطقه را به خطر می‌اندازد. بر اساس تحقیقات مرکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا، میزان ابتلا به سرطان خون در ناحیه‌ای از کنتاکی که در آن یک دباغی وجود دارد، ۵ برابر میزان ابتلا به سرطان خون درسایر مناطق آمریکاست.

یکی دیگر از مواد شیمیایی که در دباغی مورد استفاده قرار می‌گیرد، آرسنیک است که باعث سرطان ریه در کارکنان دباغی‌ها می‌شود.

بد نیست بدانیم که تمام مواد سمّی که برای پردازش چرم استفاده می‌شوند، در پردازش پوست حیواناتی که برای تولید خز به کار می‌روند نیز کاربرد دارند.

۲- جنبه‌های زیست ‌محیطی مربوط به پرورش حیوانات

بیشتر چرم دنیا از حیوانات پرورشی مانند گاوها، گوسفندها، خوک‌ها، اسب‌ها، بزها و یا حیوانات وحشی که همانند حیوانات اهلی به صورت صنعتی پرورش داده می‌شوند، تهیه می‌شود. به همین دلیل، در کنار مسائل زیست‌محیطی خاص صنعت چرم، تمام مسائل محیط زیستی مربوط به پرورش حیوانات در مورد صنعت چرم هم صادق است.

پرورش حیوانات برای گوشت، لبنیات و چرم، باعث هدر دادن انرژی (معمولاً سوخت فسیلی) و آلودگی محیط زیست (از طریق تولید گازهای دی اکسید کربن، منو اکسید کربن، متان و همچنین، تولید انبوه فاضلاب شامل آفت‌کش‌ها، آنتی بیوتیک‌ها، ترکیبات نیترات و غیره) می‌شود. برای ایجاد چراگاه برای دام‌ها و همچنین، کاشت غذای دامها درخت‌ها قطع می‌شوند و جنگل‌ها نابود می‌شوند.

این تنها خلاصه ای از مقاله بود با خرید فایل کامل می توانید همراه با جزئیات کامل آن را مشاهده کنید !

پشتیبانی (از طریق تلگرام) : ۰۹۳۹۱۰۷۵۱۰۸

شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ این محصول، همان لحظه قادر به دریافت محصول خواهید بود. این فرایند کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام میپذیرد.جهت پرداخت مبلغ این محصول شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ محصول را پرداخت نمایید.