نقش ترویج در توسعه کشاورزی ایران ۱۴۰۰

چکیده :

امروزه با افزایش جمعیت تقاضا برای محصولات کشاورزی زیاد شده بنابراین کشورهای پیشرفته و به تازگی کشورهای در حال توسعه از کشاورزی صنعتی استفاده می کنند . وجود گرایش های مختلف کشاورزی از جمله ترویج و آموزش کشاورزی به ما کمک می کنند تا روند توسعه کشاورزی را سرعت بخشیم .در این تحقیق ابتدا با مفهوم ترویج و آموزش کشاورزی آشنا می شویم سپس به بررسی وضع کشاورزی در جهان و ایران می پردازیم و روشهای نوین و استفاده از مواد رادیواکتیو و روشهای بیولوژیک در کشاورزی را بررسی می کنیم و نهایتاً خواهیم گفت که ترویج چگونه به پیشرفت و رشد توسعه کشاورزی کمک می کند و در انتها به چند پیشنهاد در جهت بهبود بخش کشاورزی اکتفا می کنیم .

ترویج کشاورزی :

ترویج کشاورزی دولتی در بیست سال گذشته در بسیاری از کشورهای جهان ، از لحاظ محدودیت ها ، منابع مالی و تحت پوشش قرار ندادن تعداد زیادی از کشاورزان، مورد انتقاد جدی بوده است . ترویج کشاورزی جهت رویارویی با چالش های پیش روی خود را به سه رویکرد مجهز نموده است . این رویکردها عبارتند از : نوسازی (اصلاح) ، تمرکززدایی و خصوصی سازی .

الف)نوسازی :

دو راهبرد عمده سیاسی / نهادی ، برای نوسازی نظام های ترویج کشاورزی ملی عبارتند از : حرکت از ساختار رشته محور به سوی ساختار موضوع محور و حرکت از نظام دستوری به سوی نظام مشاوره ای .

ب)تمرکززدایی :

تمرکززدایی در ترویج عبارتست از تغییر و انتقال مسئولیت ترویج از سطح دولت مرکزی به سطوح اجرایی ، منطقه ای یا ناحیه ای که درجات مختلف تصمیم گیری عملیاتی واجرایی تا کنترل سیاسی و مدیریت مالی را شامل می شود و اهداف آن تشویق سرمایه گذاری محلی و هدایت برنامه ها ، تخصیص منصفانه‌تر و مؤثرتر منابع دولتی ایجاد انگیزه تولید و ارائه خدمات‌، کاهش هزینه خدمات ترویجی، کشف ظرفیت های محلی و پاسخ کارآمدتر به نیازهای محلی است .

ج)خصوصی سازی :

خصوصی سازی اولین بار به طور رسمی در کشور انگلستان در دهه ۱۹۸۰ مطرح شد . خصوصی‌سازی یعنی تغییر فضای حاکم بر مؤسسات دولتی به نحوی که در عین حفظ بافت اصلی فعالیت ،شرایط بازار به نحوه عمل مؤسسه طوری تأثیرگذارد که انگیزه و سازوکارهای بخش خصوصی ملاک تصمیم گیری باشد . منظور از خصوصی سازی کاستن بار دستگاه دولتی در فعالیت ها و واگذاری هر چه سریعتر عوامل تولید و عملیات اجتماعی و اقتصادی به بخش خصوصی است .

به نحوی که ابتدا مروجین با مشکل یابی در سطح محلی نیازسنجی می کنند و با اطلاع به مراکز بالا برای تصمیم گیری صحیح اقدام کرده و گاهی مثبت در جهت پیشبرد بخش توسعه کشاورزی بر می دارند .

برای رسیدن به این هدف مقدس باید به موارد زیر دقت کافی داشته باشیم :

۱-بررسی موانع موجود در مسیر اجرای برانامه های ترویجی و برطرف کردن آنها .

۲-بررسی و تعیین نیازهای آموزشی – ترویجی مجریان طرح های پیشرفته کشاورزی .

۳-تعیین اولویت نیازهای ترویجی .

فهرست منابع:

۱- کشاورزی و صنعت، ماهنامه کشاورزی، سال پنجم، شماره ۵۱٫

۲-مجد، فرامرز و محمدرضا اردکانی، ۱۳۸۲، تکنیک های هستهای در علوم کشاورزی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

۳- ماهنامه مروج، آذر ۱۳۸۱، وزارت جهاد کشاورزی، معاونت ترویج و نظام بهره برداری، شماره ۲۹٫

۴- اردکانی، محمدرضا، ۱۳۸۱، مباحث نوین در کشاورزی، جزوه درسی، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی علوم تحقیقات.

۵- سیمای سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، زمستان ۱۳۸۱٫

۶- ماهنامه کشاورزی، علمی، اقتصادی و انتقادی، خرداد ماه ۱۳۸۳، شماره ۲۹۴٫

۷-مجله علمی پژوهشی علوم کشاورزی، سال نهم، شماره(۱)، بهار ۱۳۸۲٫

۸- روستا، توسعه، سال ۷، شماره ۲، تابستان ۸۳، مرکز تحقیقات و بررسی مسائل روستایی- وزارت جهاد کشاورزی.

۹-مجله علمی پژوهشی علوم کشاورزی، سال دهم، شماره (۲)، تابستان ۱۳۸۳٫

۱۰- کشاورزی و صنعت، ماهنامه کشاورزی، سال پنجم، شماره ۵۳

۱۱- پیام جهاد کشاورزی، سال اول، شماره ۶، تیر ۱۳۸۱٫

• دریافت فایل بلافاصله پس از پرداخت وجه
• فقط با پرداخت ۳ هزار تومان

• 10 صفحه
• با فرمت word